Eşi Tarafından Terk Edilen Kadın Yaşam Mücadelesi Veriyor

   2024 Tarihli Haber
  Ekleyen : Yazar
  Yorum Yok

Erken doğumla dünyaya getirdiği oğlunun 1 yaşında iken otizmli bulunduğu meydana çıkınca eşi yönünden terk edilen Nazan Yaşarbaş, oğluna hem annelik hem babalık yapıyor. 13 yaşına gelen oğlu amacıyla devletten 900 liralık ‘bakım ücreti’ alan Yaşarbaş, “Ben ve benim gibi annelerin en büyük korkusu bizler ölünce evlatlarımız ne olacak. Onun amacıyla en kısa vakitte otizmli çocuklar amacıyla bakımevi açılsın.” dedi.

1 YAŞINDAYKEN OTİZMLİ OLDUĞUNU ÖĞRENDİ

20 yaşındayken Erzurum’dan İstanbul’a gelin giden Nazan Yaşarbaş, bebeğini 6 aylıkken erken doğumla dünyaya getirdi. Yüksel Raif adı verdiği bebek, uzun bir tedavinin sonrasında hayata tutundu. Oğlunun 1 yaşına girdiğinde otizmli bulunduğunu öğrenen Nazan Yaşarbaş, ilk darbeyi eşinden yedi. “Ailen oldukça güzel bakar” diyerek eşi ve oğlunu Erzurum’a gönderdi ve bir oldukça aramadı. Ailesi kalabalık bulunduğu amacıyla kiralık bir eve taşınan Yaşarbaş, oğlunun evi yakmaya kalkışması üstüne ev sahibi yönünden soğuk bir kış gecesi sokağa atıldı. Bunun üstüne Nazan Yaşarbaş’ın babası “Torunum yakacaksa dedesinin evini yaksın” diye evlerini kızı ile torununa verdi kendileri kiraya taşındı. Aylık 900 lira ‘anne bakım ücreti’ ile hayatını devam ettiren Yaşarbaş, 3 sene evvel sosyal medyada, ‘Kimse bize sahip çıkmıyor, oğlumla hayatımıza son veriyoruz’ diye mesaj paylaşınca Otizm Federasyonu Başkanı Veysel Şahin Erzurum’a gelerek Palandöken Otizm Derneğini kurup başına da Yaşarbaş’ı getirdi.

MADDİ İMKANSIZLIKLARLA MÜCADELE EDİYOR

Dernek yardımıyla kentteki otistik çocukları bir çatı altında toplamayı başaran Yaşarbaş, atlı terapi, eğitim ve spor merkezleri gibi mekanlarda otizmli çocuklara olanaklar sağladı. Bir taraftan hastalıkla başka taraftan ise parasal imkansızlıkla mücadele etmekten yorulduğunu ifade eden Nazan Yaşarbaş şunları söyledi: “Erzurum’da 100’e yakın üyemiz var. Bütün aileleri yavaş yavaş bir çatı altında topluyorduk. Çünkü tek yumruk olmak zorundaydık. Tanrı kimseye bu tür bir acı vermesin. Hele benim gibi eşi yönünden terk edilmek, tek başına mücadele etmek oldukça zor. Her otistik çocuğun ailesi gibi benim de psikolojim fazla bozuk. Çünkü en büyük kaygımız bizler öldükten sonra bu çocuklarımıza kim bakacak? Onun amacıyla devletimizden tek isteğimiz Türkiye’nin belirli yerlerinde engelli hayat merkezlerinin açılması. Bilelim ki ölürsek evlatlarımız hayatlarını burada sürdürecek. Gözümüz arkada kalmasın. Bugüne kadar her otistik aile gibi ben de fazla çile çektim. Kendime ayırdığım bir saniye bile yok. Ben de sinemaya, tiyatroya ya da misafirliğe gitmek istiyorum. Ama 13 senedir bunların hiçbirini yapamadım. Hayatımı evladıma ve onun hastalığı ile mücadeleye adadım. Türkiye’de ilk şeklinde meslek atölyesi açtık. Fakat derneğin parası olmadığı amacıyla 400 lira kirayı ödeyemedik ve 15 gün evvel derneğin kapısına kilit vurduk. Tek isteğim parasal destek alabilmek ve derneği tekrar açıp otistik çocuklar yararına hazırladığımız projeleri hayata geçirmek.”

GALERİ
REKLAMLAR
GÜZELLER GALERİSİ
REKLAMLAR